Dag 2

Op dinsdag hadden we het plan opgevat om de invasiestranden in Normandie te bezoeken. Operation Overlord, Duitse bunkers, Saving Private Ryan..Je kent het wel.

We stappen de auto in en we toetsen in 'Etretat'. Voor de zekerheid Google ik nog even naar welke invasiestranden we eigenlijk gaan. We zijn zo heerlijk voorbereid. Onze Franse huurbaas vond het al sportief om in deze tijd die kant op te rijden aangezien de 80ste herdenking van D-day letterlijk om de hoek staat. Hadden we helemaal niet over nagedacht. We gooien het op de zwangerschap.

Enfin, wij richting Etretat. Blijkt dat we in de voorbereiding Etretat hebben gekoppeld aan de invasiestranden omdat het aan de kust ligt. Etretat was echter helemaal geen landingsplaats van de geallieerden maar staat bekend om haar gigantische kliffen en krijtrotsen. Het blijkt wel een prachtige plaats te zijn en daarom besluiten we om morgen naar de invasiestranden te gaan en vandaag toch het pittoreske Etretat te bezoeken.

Aangekomen is het bewolkt en al gauw gaan de truitjes aan. De kliffen zijn prachtig en typerend voor de Franse kustlijn. We maken een heerlijke wandeling en waaien lekker uit om zo super ontspannen aan onze vakantie te kunnen beginnen. Op de terugweg tikken we nog even een overpriced latte macchiatio op de kop.

Terug richting Moulineaux racen we nog even langs de Lidl en in onze achtertuin steken we de barbecue aan. Top dagje.

Dag 3

Vandaag gaan we dus echt naar de invasiestranden. We rijden naar Point du Hoc waar één van de best bewaarde Duitse bunkers schijnt te staan. Wij zullen er echter vandaag niet achter komen. Alles is afgesloten in verband met de herdenkingen die staan gepland in het kader van de 80ste verjaardag van D-Day. De dag waarop de Amerikanen, Canadezen en Britten besloten om de stranden van Normandie te bestormen om de Duitse verdedigingslinies te doorbreken.

Het wordt een prachtige roadtrip langs de kust en door de binnenlanden. Overal rijden oude oorlogswagentjes rond en zien we mannen en vrouwen verkleed als geallieerden. Het klinkt gek maar het lijkt soms alsof we in oorlogstijd door Normandie rijden. We genieten echt van de hele scène die zich voor ons afspeelt.

We rijden door naar Omaha beach, de plek waar op D-Day de grootste verliezen zijn geleden door de Amerikanen. Helaas kunnen we er het Amerikaanse kerkhof niet bezoeken omdat die ook is gesloten i.v.m. de herdenkingen. Je kunt bovenaan de duinen echter wel het strand in de volledige omvang zien en je een heel goede voorstelling maken hoe de invasie eruit moet hebben gezien. Met alle films en documentaires in je achterhoofd probeer je het beeld tot leven te brengen en toch hebben we het erover hoe je je totaal niet kunt voorstellen hoe dat moet zijn geweest. Wat een bizarre tijd en wereld moet dat zijn geweest.

Na Omaha beach wordt het al wat later. We verorberen een Franse crêpe langs de route richting Ouistreham. We willen graag naar deze plek omdat hier de best bewaarde Duitse bunker staat waarin tegenwoordig een museum is gevestigd. Overal weer mensen in uniform en van die oude oorlogskarretjes, maar echt honderden. Hadden we al gezegd hoe indrukwekkend dat was? Bij deze.

In de vijf verdiepingen tellende bunker zijn we zo anderhalf uur kwijt. Een indrukwekkende ervaring en een levensecht beeld van hoe het eraan toe ging in zo'n bunker.

Na de stop in Ouistreham is het al half 7 en het is nog ruim anderhalf uur terugrijden. We flansen een pasta carbonara in elkaar en gaan lekker op stok. Zeer indrukwekkende dag, alleen deze plekken maken een bezoek aan Normandie al de moeite waard.

Dag 4

Op veler aanraden maken we vandaag de trip in Normandie compleet met een bezoek aan Honfleur. In de ochtend doen we lekker rustig aan. Uitslapen, Netflixje, boekje lezen en ik ga een rondje hardlopen door de bossen van Moulineaux.

Via Strava krijg ik een voorgestelde route van 8 kilometer en ik denk er niet te lang over na. 8 kilometer lijkt mee te vallen. Het begin is vlak langs een industrieterrein en na een kilometer of 2 kom ik in de bossen terecht. Heuvelachtig gebied ben ik natuurlijk niet gewend, maar een uiteindelijke maximale hoogte van 172 meter is toch best wel pittig, met op sommige plekken flinke stijgingspercentages. Het is echt een prachtige wandeling waarbij ik onderweg Bambi en een nestje Pumba's tegen het lijf loop. Op dag 1 vloog er al een duif tegen onze auto zijn laatste actie op deze aardbol tegemoet, dus het is een dierrijke trip aan het worden.

Rond 14 uur rijden we naar Honfleur aangezien we denken aan een half dagje genoeg te hebben. Parkeerplaatsje is zo gevonden en al snel staan we in het kleine oude centrum van Honfleur. Een prachtig historisch plekje met een schilderachtig haventje met monumentale panden. Veel bewaard gebleven, waaronder een aantal houten gotische bouwwerken. Een schitterende wandeling langs de brocanteries en de verschillende straatjes en pleintjes geven we ons weer over aan een crêpe. We hebben geprobeerd de crêperies te weerstaan, maar bij nummer 44 zijn we toch gezwicht. Pijnlijk lekker...

Om half 6 beginnen we al trek te krijgen. Heel Nederlands natuurlijk want vrijwel alle restaurants gaan om 19 uur pas open. Toch vinden we een tentje waar we een burger met een frietje kunnen scoren. De burger smaakt alsof hij een nachtje tegen de verse zalm heeft aangelegen. En dat voor een schamele 13.50 per burger. Niet zo Honfleurig.

Aangezien we morgen een lange trip voor de boeg hebben besluiten we Honfleur na het eten weer achter ons te laten. Heerlijk zo'n relaxed dagje. Beetje slenteren, beetje eten. We zijn klaar voor de volgende halte van onze roadtrip! Bonne soirée💙.