Mont Saint Michel
Vandaag een beetje een strak schemaatje. We moeten in totaal 7 uur met de koets afleggen, maar daarnaast gaan we ook "Het wonder van het westen" bezoeken. Hetgeen ook een kleine 2-3 uur in beslag zal nemen.
We zetten zeil richting de laatste stop in Normandië: Mont Saint-Michel. Iedereen kent dit plaatje wel van een ansichtkaart (bestaan die nog?), het uit het niets opdoemende eilandje in Frankrijk met een abdij dat bovenop de rots van het eilandje is gebouwd. Het is een vernuftig staaltje bouwen van een stel monniken ergens in de Middeleeuwen. De abdij (het kerkelijke gedeelte van het klooster) is letter bovenop de rots gebouwd, met daaronder twee niveaus aan pilaren en kamers om het geheel van onderaf te ondersteunen. Voordat je bij het klooster komt, moet je eerst nog een stadje door en over wat verdedigingswerken heen klauteren. Het is duidelijk waarom men dit een wonder noemt want het is gewoon echt niet te bevatten hoe ze dit meer dan duizend jaar geleden voor elkaar hebben gekregen. Het hele klooster loop je in een soort rondje af waarbij je begint op het laagste niveau, dan doorloopt naar het hoogste punt om vervolgens via het tussenniveau weer af te dalen naar het laagste niveau. Volg je het nog? Kortom, ingenieus.
De rit naar Saint-Michel duurde ongeveer 9 kwartier (zonder rekenmachine proberen aub) en na wederom een heerlijke suikerige botercrêpe waar de gemiddelde diabetespatiënt geen nee tegen zegt, staan we na evenzoveel kwartieren weer klaar om het pendelbusje over de brug terug te nemen. Waar we wederom met onze neus in boter vallen, want ook hier wordt D-Day blijkbaar uitbundig gevierd. Rond het eilandje zweven tientallen parachutisten in de lucht met Amerikaanse, Franse en Britse vlaggen hangend uit de broekzakken. Ook vliegen er meerdere oude oorlogsvliegtuigjes in colonne laag over. Nogmaals, ik weet dat het begint te vervelen, even benadrukken hoe bizar mooi het is om deze periode in Normandie mee te krijgen. Echt bijzonder.
Terug op de parkeerplaats stijgen we weer in voor een aardig ritje van 18 kwartier naar Ile de Re. Een schiereiland (we zijn wel van de eilanden vandaag komen we zelf ook achter) aan de Golf van Biskaje. Zeg maar het IJsselmeer van de Atlantische Oceaan. Davey ligt al snel op haar troon in een hoek van 180 graden te ronken. Genietend van het mooie landschap vliegt de tijd voorbij. Een calippo en een arianciata rossa verder komen we aan in het stadje La Flotte. Heerlijk sfeertje en weer een schilderachtige omgeving. Nemen we jullie graag weer in mee de komende dagen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}