Dag 6

Na alle activiteiten en de lange ritten van afgelopen week, was het nu eens tijd om lekker ontspannen he-le-maal niets te doen.

We verblijven het weekend op Ile-de-Ré, een schiereilandje in de Golf van Biskaje voor de kust van het havenplaatsje La Rochelle. Een groot deel van het eilandje is een natuurreservaat. 80% van het geld dat je betaalt om de brug over te mogen steken, komt direct ten goede aan de natuur. Vandaag krijgen we echter precies niets mee van die prachtige natuur.

De rustdag valt gelijk met het druilerige weer, dus in opzicht missen we niets. Ik lees een boek, Davey speel wat op de ukelele en we slenteren door het kleine centrum van La Flotte (het dorpje waar we verblijven) om af te sluiten met een heerlijke (heel Frans) pizza.

Dag 7

Na een heerlijke onverstoorde nacht, zo'n nacht waarna je beide wakker wordt van het kwijl op je kussen dat nat tegen je wang plakt, schijnt de zon fier door de ramen.

Heel Frans halen we eerst wat rijk belegde baguettes en een chocoladebroodje bij de boulangerie om deze vervolgens gulzig door de slokdarm te laten glijden.

Na le petit dejeuner duiken we het pittoreske centrum van La Flotte in om een vélo electrique (ik ben nu echt klaar met deze Frans/Nederlandse poëzie) te huren. Nog even schoot het waanzinnige idee door ons hoofd om het gehele eiland op de tandem rond te gaan, maar toen we Davey haar buik zagen werd het echt een elektrische fiets p.p.

Een goede 4 minuten onderweg hoor ik achter mij "Nick, stop stop!". Als ik omkijk zie ik Davey een wat vreemde en benarde positie plots stilstaan. Haar vintage jurk is zo tussen de remschijf van de moderne fiets geslagen. Er is helaas geen beweging in te krijgen en daarom heb ik mij als vintage-jurken-chirurg moeten opwerpen. Helaas is de jurk deels geamputeerd, maar de reddingstroepen zijn onderweg. Binnen 20 minuten zijn we weer op pad. Voor de zekerheid spring ik maar op de gehavende fiets van Davey.

Eerlijk gezegd nooit gedacht dat het simpelweg rondfietsen van zo'n prachtig natuurgebied zo leuk zou zijn. Het eiland is rijk geworden door de zoutwinning en oesterkwekerijen en de ongerepte natuur die is afgesloten van menselijke interventie maakt het geheel tot een ontspannen en serene omgeving. Even weg van de Nederlandse gejaagdheid. Al fietsend kruipt de tijd langszij en voordat we het weten is het 16 uur. We hebben onze ogen uitgekeken en het weer is ook echt prachtig, 20/21 graden tegen een strakblauwe lucht. Aangezien we aan de andere kant van het eiland zijn moeten we nog een flink stukje terug. We gooien de stalen rossen in standje 5 en halen al slalommend alle bewoners van het eiland in. Iets over 17 uur komen we weer bij de fietsenmaker aan om de fietsjes in te leveren.

Na een snelle douche lopen we naar de haven om daar nog wat drankjes te doen en op het terras een hapje te eten. Om 20 uur zien we onze Max nog even de Grand Prix van Canada winnen na een bewogen race. Een heerlijke afsluiter van een mooie dag.