Op maandag slapen we lekker uit en pakken de laatste spulletjes in. Rond 10 uur zitten we in de auto voor een rit van 9-11 uur richting Vieux-Moulin. Een schattig dorpje een uurtje ten noorden van Parijs. We hebben besloten om vandaag even flink door te rijden, twee nachtjes in dit dorpje te verblijven en vervolgens op woensdag een paar uurtjes terug te rijden naar huis.

In Frankrijk zijn wegrestaurants heel normaal en daar valt ook goed eten te halen. We stoppen 2 keer bij zo'n wegrestaurant voor een broodje en een koffie, om even de telefoon op te laden en de benen te strekken. In Nederland zie je al op tegen een rit van boven de anderhalf uur, maar in het buitenland accepteer je de lange ritten op de één of andere manier veel gemakkelijker.

Rond een uur of half 6 kijken we langs welke dorpjes we nog moeten rijden om ergens bij een goed restaurantje even iets te kunnen eten. Davey heeft al snel een foodtruck gevonden, belt even op om te checken of ze open zijn en dus zetten we koers richting die foodtruck. Rijdend door het dorpje, rijden we langs wat huisjes als Google Maps aangeeft dat het daar ergens moet zijn. We rijden nog een rondje om even goed te kijken en zien niets anders dan een leeg huis. Davey belt nogmaals en met een ongemakkelijk lachje maakt de beste man ons duidelijk dat de foodtruck vandaag in een ander dorpje is. En niet een dorpje in de buurt zeg maar. Hij geeft wel aan dat er nog een andere foodtruck in de buurt is en dus gaan we daar maar even polshoogte nemen. Deze foodtruck staat zo belachelijk verdekt opgesteld dat we er in eerste instantie weer straal voorbij rijden. Als we weer omkeren zien we toch echt duidelijk een pizzabakkertje in een keet langs de weg. Mario en Luigi staan ons met een brede glimlach en een smalle Engelse vocabulaire reeds op te wachten.

Moe van de rit en de honger bestellen we allebei een pizza. Wat overblijft nemen we mee in een pizzadoos. Nog anderhalf uur voor de boeg en het is inmiddels 7 uur.

Als we aankomen bij het prachtige huisje kijken we onze ogen uit. Wat zijn die Franse dorpjes en de huisje toch geweldig om te zien en te verblijven. Steve staat ons al op te wachten en we doen even gemaakt sociaal. We willen graag hout voor de open haard om het koude huisje lekker op te warmen. We genieten van het vuurtje en kijken nog wat tv op de laptop. Lichamelijk zijn we nog fit want de auto zit echt top, maar mentaal zijn we echt even op.

Vandaag is ons allerlaatste dagje in Frankrijk voordat we morgen echt weer richting huis zullen vertrekken. We beseffen ons ook echt wel even dat dit de laatste keer is dat we echt met z'n tweeën op reis zijn (eigenlijk is de kleine baas er nu al een beetje bij). We hebben echt genoten van onze tochten om de wereld de afgelopen 9 jaar en kunnen niet wachten om de kleine daar deelgenoot van te maken in de nabije toekomst. We slapen een gat in de dag, we bezoeken nog een waanzinnig mooi chateau in een nabijgelegen dorpje en doen even wat boodschapjes bij een plaatselijke boulangerie. Ik doe nog even een loopje van een paar kilometer door de bossen en we eten de overgebleven pizza van gisteravond (opgewarmd in een pannetje) omdat we geen zin hebben om te koken. We lezen, Davey oefent nog wat op de ukelele en ik steek de open haard voor de laatste maal weer even stevig in de hens met een pak aanmaakblokken.

Heerlijk genoten en morgen weer lekker naar huis.

Tot snel!